Σάββατο 21 Μάη
από τις 21.00
στο
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
Ζ. Πηγής & Ισαύρων
ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ
εργαστήρι για τους δραπέτες του πραγματικού
Mετά από καιρό βρισκόμαστε από κοντά να πιούμε να συζητήσουμε ,
να λικνιστούμε σε rock, garaze,rhythm & blues ήχους
και να ενισχύσουμε το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα.
Παρασκευή 6 Μάη
από τις 21.00
στο
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
Ζ. Πηγής & Ισαύρων
Ομάδα Αυτομόρφωσης & Βιβλιοθήκης
ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ εργαστήρι για τους δραπέτες του πραγματικού
Μια αποτίμηση σε πρώτο πρόσωπο, συζήτηση με αφορμή το βιβλίο του Ερβίν Σέχου «Οι απρόσκλητοι φιλοξενούμενοι» εκδόσεις Ισνάφι.
Αυτοεθνογραφικές / ιστορικές σημειώσεις για τα τριάντα χρόνια της αλβανικής μετανάστευσης στη Ελλάδα.
Οι μωρομάνες πρόσφυγες, που εκδιώχτηκαν από τις δομές στέγασης και ζουν σε συνθήκες αστεγίας, έχουν άμεση ανάγκη τα παρακάτω είδη (προσέξτε, δεν πρόκειται για νήπια, αλλά για νεογνά και βρέφη, οπότε πρέπει να περιοριστούμε σε αυτά :
Αφορούν βρέφη έως 6 μηνών, ήδη έχουν ξεκινήσει τη διατροφή τους με αυτά και δεν πρέπει να τα αλλάξουν σύμφωνα με τις οδηγίες των παιδιάτρων. Επομένως χρειαζόμαστε αποκλειστικά αυτούς τους δύο τύπους γάλακτος (και όχι άλλους παρεμφερείς).
Αν εξαιρέσουμε τις πάνες, για τα όλα τα υπόλοιπα πρέπει να απευθυνόμαστε σε φαρμακεία. Έχουν σχετικά υψηλό κόστος, μπορούμε ωστόσο σε παρέες να κάνουμε τις αγορές αναζητώντας και προσφορές στα είδη αυτά.
Η συλλογή τους γίνεται ακολουθώντας όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις λόγω Covid-19 με ευθύνη της ομάδας Καλειδοσκόπιο-εργαστήρι για τους δραπέτες του πραγματικού στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, Ζ. Πηγής 96-98 και Ισαύρων, στα Εξάρχεια.
Επί του παρόντος ορίστηκαν οι εξής ημέρες και ώρες προσέλευσης:
Τρίτη 23/6 20.00-22.00
Δευτέρα 29/6 20.00-22.00
Τρίτη 30/6 20.00-22.00
Η αλληλεγγύη ήταν πάντα το συντριπτικό μας πλεονέκτημα!
Τα παιδιά του κόσμου είναι τα παιδιά μας!
Το Tabu: A story of the South Seas, όπως είναι ο πλήρης τίτλος της, είναι η τελευταία ταινία του Γερμανού σκηνοθέτη F.W. Murnau, εμβληματικού εκπρόσωπου του γερμανικού εξπρεσιονισμού. Στα δύο μέρη της (Παράδεισος και Χαμένος Παράδεισος) παρουσιάζεται η ιστορία ενός ζευγαριού νεαρών εραστών στο ειδυλλιακό νησί Bora Bora στον Νότιο Ειρηνικό. Από τη στιγμή όμως που το κορίτσι αναγορεύεται σε Εκλεκτή Κόρη η ζωή τους διαλύεται, αφού ο γηραιός πολεμιστής ανακοινώνει πως οποιοσδήποτε άνδρας απαγορεύεται ακόμη και να κοιτάξει την κοπέλα. Το ζευγάρι, αρνούμενο να ζήσει χωριστά, καταφεύγει σε άλλο νησί, αποικιοκρατούμενο και παρηκμασμένο από την εισβολή του δυτικού πολιτισμού.
Πρόκειται για μιαν εξαιρετικά επιδραστική ταινία του βωβού κινηματογράφου με περιπετειώδη διαδρομή της αρχικής κόπιας της, ενώ ο σκηνοθέτης της πέθανε λίγο πριν την επίσημη πρώτη προβολή της.
Πλαισιωμένη από τη μουσική της Christine Ott, προβάλλεται στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, το Σάββατο 15 Φλεβάρη στις 20.00.
Συνδιοργανώνουν η ομάδα Καλειδοσκόπιο και οι Against The Silence (http://againstthesilence.com)
Οι Τσιριτσάντσουλες παρουσιάζουν τη θεατρική παράσταση
Πονάει το μυαλό μου
Μία παράσταση καμπαρέ βασισμένη σε κείμενα των
Άντον Τσέχοφ, Καρλ Βάλεντιν και Μόντυ Πάιθον
Σαββάτο 1 Φλεβάρη, στις 21.00
στο
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
Ζ. Πηγής 95 97 & Ισαύρων
Συντελεστές
Παίζουν: Νίκος Γλυκόπουλος, Ντίνα Μαυρίδου, Μαρίνος Μουζάκης
Πρωτότυπη μουσική: Νίκος Γιούσεφ, Μαρίνος Μουζάκης
Κινησιολογία: Ηρώ Κατσιφλώρου
Σκηνικά: Διονύσης Ματαράγκας
Μάσκες-κοστούμια: Μαρία Μαρκοπούλου
Αφίσα: Δημήτρης Καρλαφτόπουλος
Δραματουργία, σκηνοθεσία, μουσικές επιλογές, παραγωγή: Τσιριτσάντσουλες 2019
Ευχαριστούμε το αντιεξουσιαστικό, αναρχικό στέκι Αντίπνοια για τη φιλοξενία των προβών μας κι όλες τις τσιριτσάντσουλες που βοήθησαν στην παραγωγή αυτής της παράστασης.
Υπόθεση
Βγήκαν οι κλόουν στη σκηνή να πούνε ιστορίες. Ιστορίες βγαλμένες από τη ζωή, παράλογες και σουρεαλιστικές όσο και η πραγματικότητα. Ιστορίες που άλλοτε μας συγκινούν, άλλοτε μας κάνουν να γελάμε κι άλλοτε απλά μας πονάνε το μυαλό μας…
Για την παράσταση
Η παράσταση «Πονάει το μυαλό μου» αποτελεί στην ουσία, τη συνέχεια της παράστασης Τσιριτσάντσουλες-Βαριετέ που είχε ανέβει το 2005. Τότε, με πρότυπο τα κείμενα του Καρλ Βάλεντιν από τις παραστάσεις καμπαρέ που έδινε στο μεσοπόλεμο, είχαμε φτιάξει τα δικά μας κείμενα που τα παρουσιάσαμε σαν ένα σόου Βαριετέ. Τώρα παίρνουμε τα γνήσια κείμενα του μεγάλου γερμανού θεατρίνου και μαζί με κείμενα άλλων δύο θρύλων της παγκόσμιας δραματουργίας, του ρώσου Άντον Τσέχοφ και των Βρετανών Μόντυ Πάιθον, συνθέσαμε τη φετινή μας παράσταση. Η μίξη αυτών των τριών διαφορετικών γραφών φαντάζει ίσως περίεργη. Οι δημιουργοί τους προέρχονται από τρεις τελείως διαφορετικές κουλτούρες και είναι εκπρόσωποι τριών διαφορετικών γενιών κωμικών με σχεδόν μισό αιώνα διαφορά ο ένας από τον άλλον. Κι όμως, διαβάζοντας τα μικρά διηγήματα του Τσέχοφ δεν μπορεί να μην έρθουν στο μυαλό σου εικόνες από τις ταινίες των Πάιθον και όταν βλέπεις τον «Παπαγάλο» των τελευταίων δεν μπορείς να μην ανατρέξεις στο κλασικό «το πουλί και το κλουβί» του Βάλεντιν. Έτσι λοιπόν, έστω κι αν διαφέρουν χρονικά και πολιτισμικά οι δημιουργοί, τα έργα τους συναντιώνται σε ένα ουδέτερο έδαφος. Ένα έδαφος διεθνές και διαχρονικό, αυτό της κωμωδίας. Όχι όμως μιας οποιασδήποτε κωμωδίας, αλλά μιας κωμωδίας που καταρρίπτει τις φόρμες, ανατρεπτική, σχεδόν παράλογη, που είναι δυνατόν τόσο να σε απελευθερώσει και να φέρει την κάθαρση, όσο και να σου κάψει ολοκληρωτικά τον εγκέφαλο.
Αυτό το εύφλεκτο υλικό τολμήσαμε να πάρουμε στα χέρια μας φέτος και ως μια επόμενη γενιά και εμείς κωμικών, μισό αιώνα περίπου μετά τους Πάιθον, να το παρουσιάσουμε μέσα από το πρίσμα της δικής μας ματιάς, ως ένα κωμικό μοντέλο, που επηρέασε κατά πολύ τη σκέψη και τη δημιουργικότητά μας.
Δραματοποιήσαμε τέσσερα διηγήματα του Τσέχοφ και πήραμε σκετς από παραστάσεις του Βάλεντιν -κυρίως από το μεσοπόλεμο- και από το «ιπτάμενο τσίρκο» των Μόντυ Πάιθον. Χρησιμοποιήσαμε τις τεχνικές του αυτοσχεδιασμού, του κλόουν και της μάσκας και προσπαθήσαμε να αποδώσουμε την ουσία του πνεύματος του μουσικού αυτού και κωμικού θεάτρου που το λένε καμπαρέ.
Καλειδοσκοπώντας το περιοδικό ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ.
Το «Καλειδοσκοπώντας» είναι μια σειρά συναντήσεων γύρω ένα θέμα ή δημιουργό.
Σκοπός μας είναι να μοιραστούμε συγγραφείς, βιβλία, μουσικές, εγχειρήματα κι όποιο άλλο κομμάτι καλλιτεχνικής δημιουργίας μάς άγγιξε βαθιά, εκκινώντας από τη βιωματική μας σχέση με αυτό και δίχως να αφήνουμε έξω και τις κριτικές προσεγγίσεις. Άλλωστε, κι αυτό αποτελεί -κατά τη γνώμη μας- οικειοποίηση και διάδραση, χαρακτηριστικά που ξεφεύγουν από την κυρίαρχη κουλτούρα κατανάλωσης πολιτιστικού »προϊόντος».
Θέλουμε με τον τρόπο αυτό να συναισθανθούμε, μαζί με όσα πρόσωπα καθίσουν γύρω από το κοινό τραπέζι μας,εκείνα τα κομμάτια τέχνης που λογαριάζουμε πλέον δικά μας και να συζητήσουμε πάνω στα ζητήματα που γεννάει κάθε φορά το »θέμα» μας.
Αυτή την Τετάρτη 29 Γενάρη στις 20.00 θα καλειδοσκοπίσουμε το περιοδικό ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν, ένα από τα πιο σημαντικά Underground περιοδικά της δεκαετίας του ’80 & του ’90.
στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα (Ζ. Πηγής 95 -97 & Ισαύρων)
ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ εργαστήρι για τους δραπέτες του πραγματικού