Προβολή ταινίας Lacombe Lucien
Luis Malle (1974)
Παρασκευή 5 Οκτώβρη
στις 21.00
«(…) η ιστορία του πολέμου και ό,τι συνέβη
γύρω απ’ αυτόν ποτέ δεν γράφτηκε
στην πραγματικότητα,
πέρα από τις απολύτως επίσημες
αναφορές (…)»
Μισέλ Φουκώ
συνέντευξη στα Cahiers du cinema
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
Ζ. Πηγής 95 97 & Ισαύρων
Ομάδα Αυτομόρφωσης
Αυτοδιαχειριζόμενη Δανειστική Βιβλιοθήκη
Η ομάδα Αυτομόρφωσης διαβάζει το δοκίμιο 24/7. Ο ύστατος καπιταλισμός και το τέλος του ύπνου του J. Crary.
Η ομάδα Αυτομόρφωσης της Αυτοδιαχειριζόμενης Δανειστικής Βιβλιοθήκης στο Στέκι Πέρασμα, αφού ολοκλήρωσε τον κύκλο ανάγνωσης του Μισέλ Φουκώ, αποφάσισε να κάνει μια παρέκβαση από τη γενικότερη θεματική του κράτους, προκειμένου να ρίξει μια ματιά στο καπιταλιστικό παρόν. Μέσα από την ανάδειξη της «θετικής» και παραγωγικής διάστασης πολλών σύγχρονων τεχνολογιών εξουσίας, τα φουκωικά γραπτά μάς οδήγησαν να θέλουμε να εξετάσουμε παραδείγματα αυτής της «θετικότητας» και των σχετικών μορφών υποκειμενοποίησης στην πράξη, μέσα στη ζωή μας.
Το ζήτημα του ύπνου, απροσδόκητο, παράξενο και μη πολιτικό με μια πρώτη ματιά, φαίνεται αντιθέτως ιδιαίτερα κομβικό σε μια προσεκτικότερη προσέγγιση. Τι συμβαίνει με τον ύπνο σε μια κοινωνία όπου η διαρκής κινητικότητα, η μόνιμη διασυνδεσιμότητα και η entrepreneurial δημιουργικότ
Το βιβλίο του Jonathan Crary 24/7. Ο ύστατος καπιταλισμός και το τέλος του ύπνου (μτφρ. Α. Φιλιππάτος, εκδ. Λιβάνη, 2014) θα αποτελέσει τη βάση μας για τη συζήτηση αυτού του ερωτήματος – και σίγουρα πολλών ακόμη!
Οι συναντήσεις της ομάδας θα γίνονται κάθε Πέμπτη στις 20:00 στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα (Ζ. Πηγής και Ισαύρων), αρχής γενομένης από την Πέμπτη 27/9.
Επισυνάπτονται οι πρώτες σελίδες του βιβλίου του Crary, που δίνουν μια καλή γεύση για το τι θα ακολουθήσει.
Ο ύστερος καπιταλισμός και το τέλος του ύπνου
Εισαγωγικό σημείωμα στην εκδήλωση:
Για μια κριτική στον σύγχρονο τουρισμό
Βρισκόμαστε εδώ, με αφορμή την έκδοση του 4ου τεύχους του Kaboom.
Αυτό, ενώ αρχικά είχε τη μορφή ηλεκτρονικού περιοδικού, τα τελευταία 2 χρόνια εκδίδεται και σε έντυπη μορφή. Η ύλη του περιοδικού ξεκίνησε με πιο χαλαρή δομή, ενώ από το 2ο τεύχος οργανώθηκε εστιάζοντας σε συγκεκριμένες θεματικές.
Αρχικά, στο 2ο τεύχος, ήταν το ίντερνετ, έπειτα στο 3ο η γραφειοκρατία και το σύγχρονο μάνατζμεντ. Συνεχίζοντας στην ίδια λογική, το 4ο τεύχος οργανώνεται, με τη σειρά του, γύρω από δύο θεματικές: μία κριτική ματιά στις σύγχρονες μορφές τουρισμού και στον Μάη του ’68. Στη σημερινή εκδήλωση θα εστιάσουμε στην πρώτη θεματική, δηλαδή στις σύγχρονες μορφές τουρισμού και θα αποπειραθεί μία κριτική προσέγγισή τους.
Μιλώντας για τον τουρισμό σήμερα, στην πραγματικότητα μιλάμε για έναν από τους δύο τρόπους μετακίνησης των ανθρώπων σε παγκόσμια κλίμακα. Ο πρώτος συνίσταται, φυσικά, στις μεταναστευτικού, αλλά και προσφυγικού τύπου μετακινήσεις πληθυσμών. Ο δεύτερος συνίσταται σε μία συνεχή μετακίνηση ανθρώπων, στο πλαίσιο της παγκόσμιας βιομηχανίας του τουρισμού. Όσο κι αν ο πρώτος έχει αναλυθεί και συνεχίζει να αναλύεται σε βάθος, και από πολλές πλευρές, νομίζουμε ότι ο δεύτερος, δηλαδή το φαινόμενο του τουρισμού, δεν γνωρίζει μια κριτική ανάλογης βαρύτητας, ειδικά στις πιο σύγχρονες μορφές του.
Τα κείμενα που συγκροτούν το αφιέρωμα στο παρόν τεύχος, συνεισφέρουν ακριβώς σε μία τέτοια κριτική. Κι αυτό γιατί επιλέγουν να δώσουν έμφαση σε εκδοχές του τουριστικού φαινομένου που βρίσκονται πέρα από τον γνωστό σε όλους μας μαζικό, τυποποιημένο, βιομηχανικό τουρισμό. Αυτό που επιχειρείται να αναδειχθεί ως πολιτικό διακύβευμα είναι η διαδικασία της τουριστικοποίησης, μετά το γνωστό πακέτο «ήλιος και θάλασσα».
Εν προκειμένω, μιλάμε για μορφές θεματικού τουρισμού που βασίζονται στη διαφορά, προωθούν την ιδιαιτερότητα και πωλούν την αυθεντικότητα. Μερικές από αυτές είναι ο πολιτισμικός τουρισμός, όπου το βασικό προϊόν του είναι το λεγόμενο «απόθεμα» της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ο θρησκευτικός-προσκυνηματικός τουρισμός, όπου τα μοναστήρια και η διαδικασία του προσκυνήματος μετατρέπονται σε τουριστικό προϊόν, ο αναρριχητικός-αθλητικός τουρισμός κ.α. Σημαντική διάσταση τους αποτελεί η οργάνωση και λειτουργία τους μέσα από την χρήση νέων ψηφιακών μέσων, όπως το aibnb, homeaway, tripadvisor κ.α.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι όλες αυτές οι μορφές, δεν αντιπαραβάλλονται προς τον γνωστό, παλιό, κακό, βιομηχανικό τουρισμό all inclusive, αλλά λειτουργούν σε μία συμπληρωματική, συμβιωτική σχέση μαζί του. Δηλαδή, παλιές και νέες μορφές τουρισμού˙ all included.
Τα άρθρα του αφιερώματος πραγματοποιούν μία μετατόπιση ως προς τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε κριτικά τον τουρισμό. Δεν περιορίζονται στην οικονομική διάσταση ή την εργασιακή-συνδικαλιστική πλευρά του φαινομένου, αλλά επιδιώκουν να υπογραμμίσουν την κοινωνική και ανθρωπολογική πλευρά του : πώς αλλάζει ο τουρισμός όλους εμάς που εμπλεκόμαστε με αυτόν; Πώς αλλάζει τους τόπους; Τους χρόνους; Τους τρόπους; Τη μνήμη και τα βιώματά μας;
Από τη δική μας σκοπιά, ως ομάδα αυτομόρφωσης, επιδιώκοντας να κατανοήσουμε κριτικά την πραγματικότητα που μας περιβάλλει, βρήκαμε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την προσπάθεια των παιδιών να μετατρέψουν σε ζήτημα προς συζήτηση, ειδικότερα αυτές τις μορφές του τουρισμού.
Τέλος, η κριτική αυτή προσέγγιση των νέων μορφών τουρισμού, εξαιτίας και του δομικού χαρακτήρα του φαινομένου σε χώρες όπως η ελλάδα, ίσως μπορέσει να συνεισφέρει σε μία καλύτερη κατανόηση του ευρύτερου πολιτικού μας παρόντος.
Για να συζητήσουμε, και να αναρωτηθούμε από κοινού πάνω σε όλα αυτά, έχουμε μαζί μας 2 από τους συγγραφείς των σχετικών άρθρων του αφιερώματος, αλλά και μέλη της ομάδας του Kaboom, τον Γιάννη Κτενά και τον Δημήτρη Σούλτη.
Εκδήλωση- Συζήτηση:
“για μια κριτική στο σύχγρονο τουρισμό”
Παρασκευή 18 Μάη
στις 20.00
στο
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
Ζ. Πηγής 95 97 & Ισαύρων
Διοργάνωση:
KABOOM
Ομάδα Αυτομόρφωσης
Αυτοδιαχειριζόμενη Δανειστική Βιβλιοθήκη
Με αφορμή την ανάγνωση
του έργου του Μισέλ Φουκώ
προβολή ταινίας
Η υπηρέτρια
του Παρκ Τσαν Γουκ (2016)
Παρασκευή 4 Μάη
20.30
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
(Ζ. Πηγής 95 97 & Ισαύρων)
Ομάδα 
Αυτοδιαχειριζόμενη Δανειστική Βιβλιοθήκη
Εκδήλωση- Συζήτηση:
“Στον θαυμαστό κόσμο της νεοφιλελεύθερης γραφειοκρατίας”
Ομιλητές:
Γίαννης Κτενάς
μέλος της συντακτικής ομάδας Kaboom
Γιώργος Περτσάς
συνεργάτης Kaboom
Παρασκευή 23/2/2018
στις 20.30
στο
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
Ζ. Πηγής 95 97 & Ισαύρων
Διοργάνωση:
Ομάδα Αυτομόρφωσης της Αυτοδιαχειριζόμενης Δανειστικής Βιβλιοθήλης
ΚΑΒΟΟΜ 
Με αφορμή την ανάγνωση του έργου του Μισελ Φουκώ
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ
“Ο θυρωρός της νύχτας”
της Λιλίανα Καβάνι (1974)
Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου
20.30
στο
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
Ομάδα Αυτομόρφωσης/ Αυτοδιαχειριζόμενη Δανειστική Βιβλίοθήκη
Η Ομάδα Αυτομόρφωσης της Αυτοδιαχειριζόμενης Δανειστικής Βιβλιοθήκης στο Στέκι Πέρασμα, έχοντας ολοκληρώσει την μικρή παρέκβαση της στην ανθρωπολογία, μέσα από τη ανάγνωση του έργου του Μαρσέλ Μως, επιστρέφει στην θεματική του κράτους , μέσα από αναλύσεις του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Αντικείμενο μελέτης της αυτή τη φορά είναι το έργο του Μισέλ Φουκώ, με σημείο αφετηρίας την προσέγγιση του πάνω στα ζητήματα της Εξουσίας, της Διακυβέρνησης και της Βιοπολιτικής.
Τα σχετικά αναγνώσματα είναι:
«Δυο Δοκίμια για το Υποκείμενο και την Εξουσία» & «Πειθαρχική Εξουσία και Υποτέλεια» από την Μικροφυσική της Εξουσίας (ύψιλον/βιβλία/ 1991)
Omnes et singulatim: προς μια Κριτική του «Πολιτικού Ορθολογισμού», Σύγχρονα Θέματα, τχ. 134-135.
«Κυβερνολογική», από το Φυλακή/Κυβερνολογική. Δύο Κείμενα (Ακυβέρνητες Πολιτείες/2017)
«Το Δικαίωμα του Θανάτου και η Εξουσία πάνω στη Ζωή» από το Ιστορία της Σεξουαλικότητας. Η Δίψα για Γνώση (Κέδρος/1978).
Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα,
η ομάδα είναι ανοικτή σε όσες και όσους ενδιαφέρονται. Το πρώτο μάζεμα θα γίνει την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου στις 20.30 στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
Ζ. Πηγής 95 97 & Ισαύρων
ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ
Karhozat (1988)
μια ταινία του Bela Tarr
Παρασκευή 5 Γενάρη
στις 20.30
στο
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
(Ζ. Πήγής 95 97 & Ισαύρων)
Αυτοδιαχειριζόμενη Δανειστική Βιβλιοθήκη
με συνοδεία κονιάκ
Ποιος ενδιαφέρεται για τα βιβλία σήμερα; Ποια νοιάζεται για τις βιβλιοθήκες την εποχή της απεριόριστης πρόσβασης σε ηλεκτρονικές πληροφορίες; Ποιοι και ποιες μεριμνούν για την συστηματική συλλογή, ταξινόμηση και ελεύθερη διάθεσή τους, όταν οι χρόνοι και οι τρόποι της ανάγνωσης παραδίνονται άνευ όρων στις ευκολίες και τη σαγήνη της ψηφιακότητας; Μα φυσικά πολλοί και πολλές, μεταξύ των οποίων, και εμείς! Όσοι και όσες συμμετέχουμε στο εγχείρημα της αυτοδιαχειριζόμενης βιβλιοθήκης στο στέκι πέρασμα.
Για την ακρίβεια, για εμάς, οι βιβλιοθήκες, μακράν του να αποτελούν γραφικά απομεινάρια μιας άλλης εποχής ή μια, άνευ ιδιαίτερου νοήματος, συσσώρευση χαρτούρας, συνιστούν όντα αινιγματικά και περίπλοκα. Και ως τέτοια, έχουν ανάγκες εξίσου ποικίλες και ιδιαίτερες. Δυστυχώς, κάποιες από αυτές τις ανάγκες, στην εποχή και στην κοινωνία που ζούμε, μεταφράζονται και σε χρηματικές. Κι επειδή δε σκοπεύουμε να ακολουθήσουμε τα κυρίαρχα ήθη για την κάλυψη αυτών των αναγκών (βλ. κοινωφελή ιδρύματα κάθε είδους, ευρωπαϊκά και άλλα προγράμματα, επίσης κάθε είδους, ή πιο απλά το 1 εκατομμύριο δολάρια από το ίδρυμα Bill and Melinda Gates της βιβλιοθήκης της Βέροιας), αποφασίσαμε να στραφούμε στην πλέον αρμόζουσα λύση για έναν αυτοδιαχειριζόμενο χώρο, δηλαδή στην αυτοχρηματοδότηση.
Για την ευόδωση αυτού ακριβώς του σκοπού, διοργανώνουμε την Παρασκευή 24/11 μια βραδιά ηλεκτρονικού ηχόλουτρου, την οποία θα ακολουθήσει ένα DJ Set Post-Punk/ Dark Wave. Μέρος των εσόδων θα διατεθεί για την απόκτηση του σκοτεινού αντικείμενου του -βιβλιοθηκονομικού- μας πόθου: ενός αφυγραντήρα.
Μια μικρή πράξη γεμάτη νόημα για την επόμενη Παρασκευή· Dry ποτά για την αγορά αφυγραντήρα και κοντά στα τρεις χιλιάδες βιβλία διαθέσιμα προς δανεισμό. Σας περιμένουμε όλους και όλες εκεί!
Ακολουθεί σημείωμα των υπεύθυνων για την παραγωγή του ηχόλουτρου της Παρασκευής.
***
Ως γνωστόν, οι experimental, noiz, avant grade μουσικοί είναι πλάσματα βαθιά εγωιστικά, ανταγωνιστικά, στριμμένα και παντελώς ανίκανα για ανθρώπινη συνεργασία. Μοιάζουν με άλλα λόγια σαν το ύστατο επίτευγμα του νεοφιλελευθερισμού(1). Αντίθετα με τις παλιές μέρες, όταν συνήθως αν ήθελες να παίξεις μουσική, έπρεπε να χρησιμοποιήσεις το παραδοσιακό όχημα του γκρουπ, κάτι που σε ανάγκαζε να συνδιαλλαγείς με ένα σωρό ανθρώπους, από την κόλαση των ντράμερ και το ναρκισσισμό των τραγουδιστών, στα καπρίτσια των κιθαρωδών ή ακόμα χειρότερα, στον κυνικό πεσιμισμό του απανταχού παρόν μπασίστα (2), πλέον με τη διάδοση της τεχνολογίας, ο καθένας μπορεί να κάνει μουσική μόνος του. Απομονωμένος στο δωμάτιό του, μη συνδιαλεγόμενος παρά με τις αντηχήσεις του εγώ του.
Παράλληλα, ελλείψει μιας σκηνής συνεργασίας, όπως π.χ. αυτής του πανκ και με δεδομένη την, ας μιλήσουμε επιτέλους ειλικρινά, κάκιστη ποιότητα των περισσότερων “πειραματικών” πονημάτων, πολύ συχνά, οι εν λόγω μουσικοί αναγκάζονται να ντύσουν με ένα καλλιτεχνικό, βαθυστόχαστο μανδύα τις ασημαντότητές τους. Έτσι, πολύ συχνά καταφεύγουν στις γκαλερί, τους κιουρέητορ, το κονσέπτιουαλ και λοιπές καλπιές, για να καταφέρουν να προωθήσουν το προϊόν τους. Και φυσικά, ο καλλιτεχνικός κόσμος είναι ένας κόσμος λυσσαλέου ανταγωνισμού, όπου σε αντίθεση με άλλους τομείς της αγοράς, το επίδικο δεν είναι ο ανταγωνισμός των προϊόντων, αλλά των ίδιων των ανθρώπων-ως-προϊόντα. Με άλλα λόγια, οι καλλιτέχνες εμπορεύονται το σύνολο του εαυτού τους, συχνά πυκνά δε στις περφόρμανς τους, ξεγυμνώνονται και επιδεικνύουν τα καλλίπυγα ή και στραβοχυμένα σαρκία τους.
Το περιβάλλον που κινούνται οπότε οι εν λόγω μουσικοί είναι εξόχως τοξικό. Βρίθει λυκοφιλιών, πισώπλατων χτυπημάτων, κωλοπαιδισμών και ανεξέλεγκτης εγωπάθειας. Ίσως γι’ αυτό, δυο δεκαετίες και βάλε πειραματικής σκηνής στην ελλάδα, δεν κατόρθωσαν να παράξουν ούτε ένα αυτοδιαχειριζόμενο μέρος για λάιβ ή περισσότερα του ενός συνεργατικά στούντιο, την ίδια ώρα που η σκηνή του πανκ είχε και έχει ένα σεβαστό αριθμό από δαύτα.
Παρόλα αυτά, και συγχωρέστε μας την προσφυγή σε αβάσταχτες κοινοτοπίες, δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Κάποιοι είμαστε, θέλουμε να πιστεύουμε, μάλλον συμπαθητικοί, βοηθάμε η μια τον άλλον, φρίττουμε με τους απανταχού παρόντες νεοφιλελέρες γουοναμπίδες, τείνουμε μια χείρα και όχι έναν αγκώνα, κοντολογίς, εντάξει δεν είμαστε και τόσο χάλια. Έλα όμως που, αν και χίλιες φορές καλύτερα να σου βγει το όνομα παρά το μάτι, αυτή η βρωμερή φήμη πλανιέται από πάνω μας σαν τοξικό σύννεφο.
Αποφασίσαμε το λοιπόν, να δείξουμε και εμείς την κοινωνική μας ευαισθησία. Εδώ το κάνει ο σκάι, για να μην πούμε και για την ελληνική κυβέρνηση που αφότου πουλάει βόμβες στους σαουδάραβες για να διαμελίσουν μερικούς χιλιάδες ακόμη στην υεμένη, δεν έχει κανένα ηθικό πρόβλημα να πουλάει κοινωνική ευαισθησία για τους πρόσφυγες πολέμου, αυτός ο κόσμος θάνατος, πραγματικά, με άλλα λόγια και για να μην παρασυρόμαστε, ένα σωρό ζωικά κατακάθια ξεπλένουν την εικόνα τους με φτηνά τρυκ, εμείς που όπως είπαμε δεν είμαστε και οι χειρότεροι, γιατί όχι;
Οπότε:
Παρασκευή 24 Νοέμβρη, ώρα εννιά, βραδινή.
Βραδιά ηλεκτρονικού ηχόλουτρου, οικονομικής ενίσχυσης της Ομάδας Βιβλιοθήκης στο στέκι Πέρασμα.
Συναυλία με
grim machine (https://soundcloud.com/grim_machine)
ps stamps back (https://soundcloud.com/ps-stamps-back)
(https://psstampsback.bandcamp.com/)
dE (https://soundcloud.com/de-01)
aniado (file not found)
Θα ακολουθήσει post punk, dark wave dj set απο τον κύριο Zen.
Στο στέκι Πέρασμα, Ζωοδόχου Πηγής και Ισαύρων.
Είσοδος: από την πόρτα